ای آر پایانامه

 

  مقاله تعامل روحانیت و دولت اسلامی pdf دارای 36 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعامل روحانیت و دولت اسلامی pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

 

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله تعامل روحانیت و دولت اسلامی pdf

چکیده  
مقدمه  
الف. مفاهیم  
روحانیت  
دولت اسلامی  
ب. مبانی نظری  
1 اسلام و اجتماع  
2 اسلام و تأسیس دولت  
3 اسلام و روحانیت  
3ـ1 ضرورت عقلی  
3ـ2 ضرورت دینی  
3ـ3 ضرورت تاریخی  
4 روحانیت و جامعه  
5 مشروعیت دولت‌ها  
ج. دیدگاه‌ها در شیوه تعامل با حکومت  
1 همکاری با دولت‌ها  
2 ادلّه مخالفان و موافقان همکاری علما با دولت‌های جائر  
د. دیدگاه‌ها  
1 نظریه دولت‌سالاری مطلق  
2 نظریه روحانیت‌سالاری مطلق  
3 نظریه جدایی روحانیت از دولت اسلامی (سکولاریسم)  
4 نظریه دولت اسلامی منهای روحانیت (روحانیت‌ستیزی)29  
ه‍ . تعامل نهادی روحانیت با دولت اسلامی  
1 تفکیک میان حاکمیت و ساختار اعمال آن  
2 روحانی، به عنوان رهبری دینی و روحانی به عنوان عضو یک صنف  
3 انفکاک‌ناپذیری مأموریت و تکالیف روحانیت و دولت اسلامی  
4 عوامل پیوند روحانیت با دولت اسلامی  
4ـ1 اجتهاد و قانون‌گذاری  
4ـ2 هدایت، نظارت، حفاظت  
4ـ3 قضاوت  
4ـ4 امر به معروف و نهی از منکر  
4ـ5 تبلیغ دین  
4ـ6 تربیت، تهذیب و تتمیم مکارم اخلاق  
5 لوازم تعامل روحانیت و دولت اسلام  
5ـ1 استقلال  
الف. استقلال مالی  
ب. استقلال جایگاه  
5ـ2 کارآمدی  
5ـ3 حفظ جایگاه، خاستگاه و پایگاه  
حفظ پایگاه  
5ـ4 انسجام و سازماندهی  
نتیجه‌گیری  
پی‌نوشت‌ها:  
منابع  

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله تعامل روحانیت و دولت اسلامی pdf

اغصان، علی رحیق، دانشنامه در علم سیاست ، تهران، فرهنگ صبا، ص300

امام خمینی(ره)، تحریر الوسیله، تهران، مکتبه الاعتماد، 1366

ـــــ ، جهاد اکبر، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار، 1373

ـــــ ، شرح چهل حدیث، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار 1373

ـــــ ، صحیفه نور، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1370

ـــــ ، کشف الاسرار، تهران، محمد، بی‌تا

ـــــ ، ولایت فقیه: حکومت اسلامی قم، مؤسسه تنظیم و نشر آثار، 1373

باربیه، موریس، دین و سیاست در اندیشه مدرن، ترجمه امیررضایی، تهران، قصیده سرا، 1384

بازرگان ، مهدی، بعثت و ایدئولوژی، تهران، طلوع، 1345

ـــــ ، آخرت و خدا هدف رسالت انبیاء، تهران، مؤسسه خدمات فرهنگی رسا، 1377

جعفریان، رسول، دین و سیاست در دوره صفویه، قم، انصاریان، 1370

جمشیدی، محمدحسین، اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)، تهران، پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، 1388

جوادی آملی، عبداللـه، ولایت فقیه: فقاهت و عدالت، قم، اسراء، 1378

حائری، عبدالهادی، تشیع و مشروطیت در ایران، بی‌جا، امیر کبیر، بی‌تا

حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث، 1416ق

خامنه‌ای، سیدعلی، حوزه و روحانیت در آیینه رهنمودهای مقام معظم رهبری، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، 1375

ذبیح‌زاده، علینقی، مرجعیت و سیاست در عصر غیبت، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، 1383

سروش، عبدالکریم، قبض و بسط تئوریک شریعت، تهران، موسسه فرهنگی صراط، 1373

شجاعی زند، علیرضا، «مشروعیت دینی دولت و اقتدار سیاسی دین»، نشر تبیان،

شریعتی، علی، تشیع علوی و تشیع صفوی، تهران، چاپخش، 1378

ـــــ ، مذهب علیه مذهب، تهران، چاپخش، 1377

صدر، محمدباقر، الاسلام یقود الحیات (رسالتنا)، بی‌جا، مرکز الابحاث و الدراسات التخصصیه للشهید الصدر، 1379

طباطبائی، سیدمحمدحسین، المیزان، بیروت، مؤسسه الاعلی للمطبوعات، 1411ق

طبری، محمدبی‌جریر، تفسیر طبری،تهران، توس، 1367

عالم، عبدالرحمن، بنیادهای علم سیاست، تهران، نی، 1373

قائم مقام فراهانی، میرزا عیسی، احکام جهاد و اسباب الرشاد، با مقدمه و تصحیح غلامحسین زرگری نژاد، تهران، بقعه، 1380

قرطبی، محمدبن‌احمد، الجامع لاحکام القرآن، بی‌جا، دارالفکر، 1424ق

ماوردی، علی بن محمد، النکت و العیون: تفسیر الماوردی، بی‌جا، دار الکتب العلمیه، 1386

محقق کرکی، علی بن حسین، جامع المقاصد فی شرح القواعد، قم، موسسه آل البیت لاحیاء التراث، 1379

ـــــ ، رسائل المحقق الکرکی، قم، مکتبه آیهالله المرعشی العامه، 1409ق

مصباح یزدی، محمدتقی، جامعه و تاریخ، قم، سازمان تبلیغات اسلامی، 1372

مطهری، مرتضی، روحانیت، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1370

چکیده

در ارتباط با نوع تعامل روحانیت با دولت اسلامی دیدگاه­های متفاوتی وجود دارد: دیدگاهی روحانیت را تابع دولت اسلامی و در خدمت آن می­داند و معتقد است که چون دولت اسلامی است، به حکم وظیفه دینی همه از جمله روحانیت، باید از همه اجزا آن اطاعت کند. دیدگاه دیگر روحانیت را حاکم بر دولت اسلامی دانسته و معتقد است که دولت اسلامی مجرای اجرای حدود الهی است و عامل اجرای آن عالمان و کارشناسان دین هستند. دولت اسلامی آن‌گاه محقق می‌شود که روحانیت به عنوان رهبری دینی در رأس آن باشد. جریانی نیز اصولاً ارتباط میان دین و سیاست را قبول ندارد و با همین توجیه، عرصه حضور و مأموریت روحانیت و دولت را متفاوت و از هم جدا می‌داند. تفکری مدعی پیوند دین و سیاست است، ولی این پیوند را به روحانیت و دولت سرایت نمی‌دهد و معتقد به دولت اسلامی، منهای روحانیت است. منشأ هریک از این دیدگاه‌ها، تلقی صاحبان آن از مفهوم روحانیت و دولت اسلامی، رابط بین دین و جامعه، اسلام و حکومت، اسلام و روحانیت، روحانیت و جامعه و; است.

در این مقاله، پس از تبیین مفاهیم و مبانی موضوع و بررسی دیدگاه‌های مختلف در این خصوص، به بررسی و ارائه الگویی هماهنگ با فلسفه سیاسی اسلام و منطبق بر اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)، به عنوان بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی پرداخته می‌شود.

کلید واژه‌ها: روحانیت، دولت اسلامی، دولت‌سالاری، روحانیت‌سالاری، روحانیت‌ستیزی، تعامل نهادی.

 

مقدمه

تعامل روحانیت و دولت اسلامی از مسائل مهمی است که پرداختن به آن، با توجه به گذشت سه دهه از استقرار حاکمیت دینی در ایران امری ضروری است. در حقیقت، این مسئله افزون بر آنکه یکی از مطالبات اساسی رهبری انقلاب اسلامی از آغاز تاکنون بوده بوده است، همواره دغدغه کارگزاران حکومت دینی نیز بوده است. حوزه‌های علمیه به عنوان کانون تولید علم، تسیهیل و زمینه‌سازی اجرای قوانین اسلامی در جامعه، نقش زیادی در ایجاد، حفظ و گسترش حاکمیت دینی دارند. در زمینه چگونگی ارتباط نهاد حوزه با دولت اسلامی دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد. در این مقال، ضمن نقد و ارزیابی این دیدگاه‌ها، به تبیین دیدگاه موردنظر اشاره می‌گردد

 

الف. مفاهیم

روحانیت

برای واژه «روحانیت» سه معنا ذکر شده است: 1 روحانیت به معنای «معنویت» در مقابل مادیت؛ 2 روحانیت «منسوب به روح» و یا عالم ملائکه و اجنه؛ 3 به معنای روحانیان به عنوان طیفی از انسان‌ها.¹ روحانیت مدنظر در این مقاله، معنای سوم است

اما اینکه چرا به این گروه از انسان‌ها، «روحانی» گفته می‌شود؟ آیا این واژه مبنای اسلامی دارد یا نه، باید گفت: در معارف اسلامی واژه­ای به نام «روحانیت» سابقه طولانی ندارد، ولی این، به معنای آن نیست که اصل روحانیت در اسلام سابقه ندارد، بلکه حقیقتی به عنوان عالمان اسلامی، که وظیفه شناخت عمیق و همه‌جانبه اسلام و تبیین و تبلیغ آن را عهده‌دار است، ریشه در معارف و تاریخ اسلام دارد و در هر زمان، به تناسب فرهنگ و ادبیات حاکم، از آن با اسم یا واژه­ای خاص یاد می­شده است

بر اساس ادلّه ضرورت وجودی روحانیت که در پی خواهد آمد، روحانیت موردنظر در این تحقیق عبارتند از: «طیفی از انسان‌های عالم و معتقد به اصول، ارزش‌ها و احکام اسلامی، که مراحل نظام تعلیم و تربیت ویژه علوم دینی، به تناسب مأموریت‌های متفاوت، را طی نموده و در خدمت شناخت و تبیین و ترویج دین قرار دارند. از نصاب لازم تقوا و معنویت برای انجام این وظیفه برخوردار بوده و معمولاً با لباس خاص و امروزه با عنوان روحانیت شناخته می‌شوند.»

دولت اسلامی

در علم سیاست، دولت عبارت است از: سازمان مرکزی سیاست که دارای چهار رکن است: رکن اقلیمی (سرزمین)؛ رکن انسانی (مردم)؛ رکن حاکمیتی (نوع حاکمیت)؛ رکن ساختاری (حکومت یا ساختار اعمال حاکمیت).²

بر اساس این تعریف، جمهوری اسلامی ایران، نشانگر ساختاری از حاکمیت است که در ولایت فقیه تبلور یافته و در حال حاضر، در کشور ایران و متعلق به مردم آن است

ب. مبانی نظری

1 اسلام و اجتماع

با قطع‌نظر از دیدگاه‌های مختلف متفکران دینی و غیردینی در خصوص ماهیت و حقیقت جامعه و اصالت یا فرعیت آن نسبت به فرد و تفاوت دیدگاه متفکران اسلامی در این خصوص،³ اصل موضوعیت جامعه و اهمیت آن انکارناپذیر است.⁴

با نگاهی استقرایی به اصول، ارزش‌ها و احکام اسلامی، اجتماعی بودن آنها بی‌نیاز از استدلال است. از دَه ضروری دین (روزه، نماز، خمس، زکات، حج، جهاد، امر به معروف، نهی از منکر، تولی، تبری)، فقط سه ضروری (روزه، نماز، حج)، آن هم با نگاه بسیط، عبادی و فردی محسوب می‌شوند و اجتماعی بودن هفت ضروری دیگر بدیهی است. با نگاهی جامع به زوایای مختلف روزه، نماز و حج، ابعاد اجتماعی آنها کمتر از ابعاد فردی نیست. روزه و غایاتی که برای آن لحاظ شده، از جمله درک رنج مستمندان و گرسنگان و کمک به آنان و نقش و آثار اجتماعی نمازهای جمعه و جماعات و آثار اجتماعی اصل نماز طبق صراحت قرآن کریم «إِنَّ الصَّلاهَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ;»(عنکبوت: 45) و آثار اجتماعی حج به عنوان یک کنگره عظیم جهانی به خوبی روشن است که اسلام یک مکتب اجتماعی است و برای جامعه طرح، برنامه و قانون دارد و جامعه را بستر بندگی خدا و تکامل انسان تا رسیدن به کمال نهایی، یعنی قرب خداوند می‌داند

امام خمینی(ره) در این‌باره می‌فرمایند: «احکام شرع حاوی قوانین و مقرّرات متنوعی است که یک نظام کلی اجتماعی را می‌سازد. در این نظام حقوقی، هرچه بشر نیاز دارد، فراهم آمده است.»⁵ و در تعریف جامع و همه‌جانبه از فقه می­فرمایند: «فقه، تئوری واقعی و کامل اداره انسان و جامعه از گهواره تا گور است.»⁶

2 اسلام و تأسیس دولت

 

کلمات کلیدی :

 

  مقاله اصلاح الگوی مصرف با تأکید بر نقش آموزش در مدیریت مصرف انرژی pdf دارای 21 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اصلاح الگوی مصرف با تأکید بر نقش آموزش در مدیریت مصرف انرژی pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

 

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله اصلاح الگوی مصرف با تأکید بر نقش آموزش در مدیریت مصرف انرژی pdf

چکیده  
مقدمه  
مفهوم شناسی پژوهش  
اسراف از منظر اسلام  
آثار و پیامد‌های اسراف  
مدیریت انرژی  
عوامل مؤثر بر مصرف  
نقش آموزش در اصلاح الگوی مصرف  
راهکارهای اصلاح الگوی مصرف  
نتیجه‌گیری  
منابع  

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله اصلاح الگوی مصرف با تأکید بر نقش آموزش در مدیریت مصرف انرژی pdf

سبحانی نژاد، مهدی و افشار، عبداله، تبیین جایگاه، نحوه و چگونگی اصلاح الگوی مصرف اوقات فراغت خانواده‌های ایرانی به منظور ارائه راهکارهای عملیاتی بهره مندی جامع با عنایت به تعالیم دینی اسلام، مقاله رتبه اول گروه فرهنگی همایش: همایش سراسری نقش خانواده در اصلاح الگوی مصرف، پذیرفته شده برای چاپ در مجموعه مقالات همایش، دانشگاه جامع امام حسین(ع)، 1388

فصیحی هرندی، فریبا، بررسی عملکرد مدیریت مصرف انرژی الکتریکی در ایران و سایر کشورها و اولویت بندی آن از دیدگاه مدیران عالی صنعت برق ایران، پایان نامه کـارشـناسی ارشـد مـدیـریت اجـرایی، موسسه تحقیقات و آموزش مدیریت، 1382

محمدمحمدی ری‌شهری، میزان الحکمه ی، ترجمه ی حمیدرضا شیخی، قم، دارالحدیث، بی‌تا

معین، محمد، فرهنگ فارسی، به اهتمام، عزیزالله علی‌زاده، ج1 (6 جلدی)، تهران، ثامن، 1385

Badran A,  Towards the sustainable use of energy.  Proc. 1st World Renewable Energy Congress, 23-28 September 1990, Reading, UK

Belk, R. W, &Pollay, R. W, Image of ourselves: The good life in twentieth century advertising. Journal of Consumer Research, 1985, 11: 887-

Borna, H., Dyhr-Mikkelsen, K., Evaluating energy efficiency campaigns targeted at children: towards a best practices methodology. ECEEE, Summer Study, 2003, 1191-

Borgmann, A, The moral complexion of consumption. Journal of Consumer Research, 2000, 26, 4: (418-422)

Dias, R. A, Mattos, C.R, Balestieri, J.A.P., Energy education: breaking up the rational energy use barriers, Energy Policy 31, 2004, 1339-

Firat, A.F &Venkatesh, A, Liberatory postmodernism and the reenchantment of consumption, Journal of Consumer Research, 22, v3, 2001, 239-

Garg HP, Kandpal TC. Post-graduate level teaching programme in energy engineering: Experiments for the laboratory component. Report submitted to UNESCO/ROSTSCA, New Delhi,

Garg HP, Renewable energy-education in India. Proc. regional follow up seminar on education and simulation in the®eld of renewable energy in South and South East Asia, 18±22 March 1996, New Delhi, India. p.15±35 T.C. Kandpal, H.P. Garg/Applied Energy 64,

Jennings, P, Lund, C, Renewable energy education for sustainable development. Renewable Energy 22, 2001, pp:113-

McVeigh LC, Training in solar energy curriculum development, Report submitted to UNESCO, Paris

Schmuk, P, Kasser, T, & Ryan, M, Intrinsic and extrinsic goals:  Their structure and relationship to well-being in German and U.S. college students. Social Indicators Research, 50, 2, 2000, pp: 225-

UNCED, United Nations Commission on Environment Development, The global partnership for environment and development: a guide to Agenda 21, Geneva. In: Jennings, P., Lund, C(2001), Renewable energy education for sustainable development,  Renewable Energy 22, 1992, pp: 113-

Zinkhan, G.M., &Prenshaw, P.J, Good life images and brand name associations. Advances in Consumer Research, 21, 1994, p

Zografakis, N., Dasenakis, D, Katantonaki, M, Kalitsounakis, K, Paraskaki, I., 2007, Strengthening of energy education in Crete. In: Proceedings of SECOTOX Conference and the International Conference on Environmental Management, Engineering, Planning and Economics, Skiathos, 24-28 June, pp: 2933-

چکیده

اصلاح الگوی مصرف و تصحیح رفتار اسراف گرایانه دغدغه حدود دو دهه مقام معظم رهبری است که بارها نسبت به این موضوع هشدار داده و سرانجام سال 1388 را به عنوان سال اصلاح الگوی مصرف مطرح کردند. اینک در آغاز دهه چهارم انقلاب اسلامی، که به شعار پیشرفت و عدالت مزین گشته، بیش از پیش نیازمند اصلاح الگوی مصرف جهت نیل به ایجاد عدالت و پیشرفت هستیم؛ اصلاحی که می‌تواند نقش اساسی در ایجاد عدالت و پیشرفت در کشور داشته باشد.

این پژوهش نقش آموزش در مدیریت مصرف انرژی کشور را به عنوان یکی از مؤلفه‌های تحقق بخش اصلاح الگوی مصرف در کنار مؤلفه‌های آگاهسازی و اطلاع رسانی از وضعیت میزان تولید مصرف انرژی در کشور، فرهنگ‌سازی، طراحی برنامه‌های آموزشی مصرف انرژی در مقاطع گوناگون آموزشی، مدیریت مصرف، پرهیز از تجمل‌گرایی و مصرف‌زدگی را مورد بحث قرار داده است.

کلید واژه‌ها: آموزش، مدیریت مصرف، انرژی، اصلاح الگوی مصرف.

 

مقدمه

سالانه بخش زیادی از منابع انرژی کشور به دلایلی چون مناسب نبودن فناوری، ارزان بودن انرژی، عدم دقت در مصرف از بین می‌رود. این امر موجب شده که علاوه بر کاهش منابع خدادادی انرژی کشور، موجب افزایش آلودگی و صرف هزینه‌های سنگین به منظور استحصال، تولید، انتقال و توزیع انرژی گردد، نتیجه آن، عدم امکان دستیابی به اهداف تعیین شده در چشم انداز 20 ساله توسعه کشور خواهد بود. بر اساس سند چشم انداز 20 ساله، آینده کشور تا سال 1404، به گونه ای ترسیم شده که «ایران کشوری است توسعه یافته با جایگاه اوّل: اقتصادی، علمی و فن‌آوری، در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی الهام بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و مؤثر در روابط بین‌الملل»1 یکی از چالش‌های کنونی در دستیابی به اهداف این سند، تأمین انرژی مطمئن برای رشد اقتصادی پرشتاب است. این مشکل نه تنها در کشور ما بلکه در بسیاری از کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته هم سوی است. از این‌رو، تلاش می‌شود با تدوین استاندارد و نظارت کافی بر مصرف انرژی و با اعمال روش‌های گوناگون از قبیل اطلاع رسانی از میزان مصرف انرژی، راهنمایی در زمینه مصرف صحیح انرژی و تعدیل قیمت حامل‌های انرژی، مصرف انرژی را در کشور کنترل کرده و نیازهای زیست محیطی و توسعه زیربنایی را فراهم نمایند

آموزش مدیریت مصرف، آگاهسازی مردم از فرایند تولید انواع انرژی، میزان مصرف سرانه مردم کشور ما نسبت به سایر کشورها ـ حتی کشورهایی که جمعیتی به مراتب بیشتر از ما دارند و برابری میزان مصرف کشور ما نسبت به این کشورها در برخی از اقلام مصرف انرژی ـ و;، جملگی از مواردی است که ضرورت اطلاع رسانی به مردم و آموزش استفاده صحیح و بهینه از انرژی را بیان می‌کند

آنچه در این مقاله بررسی می‌شود. آموزش مدیریت مصرف و یا اطلاع رسانی و آگاهسازی جهت کاهش مصرف نیست؛ چرا که یکی از شاخص‌های اصلی رشد هر جامعه‌ای میزان مصرف مردم آن کشور است، بلکه هدف این است که از طریق آموزش روش‌های صحیح مصرف، مردم را نسبت به اهمیت استفاده صحیح و بهینه از انرژی آگاه نماید

 

مفهوم شناسی پژوهش

«اصلاح الگوی مصرف» عبارت است از: نهادینه کردن روش صحیح استفاده از منابع کشور به گونه‌ای که موجب ارتقای شاخص‌‌های زندگی مردم و کاهش هزینه‌‌ها شده و زمینه‌ای برای گسترش عدالت عمومی شود. «اصلاح مصرف» با «اصلاح الگوی مصرف» با یکدیگر تفاوت دارند، نباید آن دو را با هم خلط نمود.2 از سوی دیگر، «اسراف» در معانی گزاف کاری کردن، در گذشتن از حد میانه و نیز تلف کردن مال، ولخرجی کردن، افراط و تبذیر  به کار رفته است. «صرفه جویی» را نیز اندازه نگاه داشتن در خرج، پس انداز کردن و اقتصاد تعریف شده است

«مصرف کردن» یعنی استفاده درست و به اندازه از منابع طبیعی برای زنده ماندن و زندگی کردن.  مصرف بیش از حد، دارای بار منفی در جامعه بوده و آثار مهمی بر زندگی سازگار با محیط‎زیست جوامع باقی می‎گذارد4 شواهد امید بخشی وجود دارد مبنی بر اینکه سبک زندگی ساده، افراط‌گرایی اقتصاد نوین را رّد کرده و مصرف کنندگان را درگیر زندگی سازگار با محیط زیست می‎کند

پدیده مصرف گرایی و اسراف، که در نقطه مقابل مصرف بهینه قرار دارد، یکی از بزرگترین آفات‌ها و آسیب‌های فردی و اجتماعی و از گناهانی است که مورد نهی شدید خدای متعال واقع شده است و مقابل اعتدال و میانه روی در مصرف قرار گرفته است. به طور کلی اسراف هرگونه زیاده روی در کمیت و اتلاف منابع را دربرمی‌گیرد. یکی از علل اصلی آسیب‌‎های محیط زیستی و اجتماعی، مصرف‎گرایی است. مصرف‎گرایی، اصطلاحی است که برای توصیف آثار و پیامدهای جمع آوری اموال و خرید مواد برای افزایش خوشبختی و موقعیت اجتماعی به کار می‎رود.6 مصرف گرایی عامل تخریب رشد، توسعه و از بین رفتن منابع ملی است؛ زیرا میل به مصرف بی‌رویه نیازی کاذب است که گاه به تقلید از دیگران، تبلیغات، شرایط مادی یا تغییرات ساختار جامعه ایجاد می‌‌شود

اسراف از منظر اسلام

دین مبین اسلام بهره‏ بردارى مشروع از نعمت‌هاى الهى و امکانات زندگى را مباح، روا و اسراف و زیاده ‏روى را حرام و ناروا مى‏داند. این به این دلیل است که مسلمان به تناسب امکانات و توانایى و کارآیى خود، در برابر جامعه مسئولیت دارد. در این صورت، فرد اسراف کار به اجبار از اجراى مسئولیت و تعهدات اجتماعى خود بازمى‏ماند و از این رهگذر، بر پیکر جامعه ضربه مى‏زند. دین اسلام، دین اعتدال، میانه روی و دوری از افراط و تفریط است

از منظر تعالیم دین اسلام، نه تنها مصرف کردن امری مذموم و ناپسند نیست، بلکه مورد تشویق هم واقع می‌شود. البته با رعایت شرایط خاصی همانند

1 اطعام مستمندان: «پس بخورید از آن و به مستمندان و فقیران طعام دهید»(انعام:144)

2 عدم اسراف: «و بخورید و بیاشامید و اسراف مکنید».(اعراف:30)

3 میانه روی: امام علی(ع) می‌فرمایند: «هر کس در زندگی میانه رو باشد، پیوسته بی نیاز خواهد بود و میانه ‌روی کمبودهایش را جبران می‌کند»

4 عدم تبذیر: امام عسکری (ع) می‌فرمایند:میانه روی ‌اندازه‌ای دارد. اگر از آن مقدار بگذرد، خسیسی و بخیلی است

در قرآن کریم واژه ی «اسراف‏» و مشتقات آن بارها به کار رفته است، در بیست و سه مورد لفظ «اسراف‏» استعمال شده که در هر مورد، این واژه مفهومى ویژه دارد. در غالب موارد، مقصود از «اسراف»، جنبه‌‏هاى اخلاقى، عقیدتى و تجاوز از حدود الهى است، تنها در چهار مورد، اسراف جنبه مالى را شامل مى‏شود. قرآن کریم در این زمینه می‌فرمایند: «این‏گونه براى اسرافکاران اعمالشان زینت داده شده است»(یونس:12)؛ «اطاعت فرمان مسرفان نکنید»(شعرا:15) «و به راستى فرعون برترى ‏جویى (و طغیان) در زمین روا داشت و او از اسراف‏کاران بود»(یونس:83)«آنان که در هنگام انفاق نه اسراف مى کنند و نه تنگ مى‌گیرند، بلکه بین این دو راه اعتدال را انتخاب مى کنند».(فرقان:67)

«به درستى که خداوند ستمکاران را هدایت نخواهد کرد»(انعام:144)؛ «خداوند مسرفان را دوست ندارد»(اعراف:30)؛ «خدا مردم مسرف دروغگو را هرگز هدایت نخواهد کرد»(غافر:28)

خداوند در جایی دیگر مى فرماید: «از رفتار رؤساى مسرف ستمگر پیروى نکنید» (شعرا:151)؛ «پس از آن همه ظهور معجزات و ابطال سحر ساحران) باز آن مردم باطل پرست به درستى ایمان نیاوردند جز فرزندان قبیله او، آن هم با حال ترس از فرعون و اتباعش که مبادا در صدد فتنه و قتلشان برآیند که فرعون آن روز در زمین بسیار علو و سرکشى داشت. البته او از ستمکاران و سخت متعدى و مسرف بود»(یونس:83)

آثار و پیامد‌های اسراف

 

کلمات کلیدی :

 

  مقاله مجموعه خانه های تاریخی صادقی – اردبیل pdf دارای 41 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مجموعه خانه های تاریخی صادقی – اردبیل pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

 

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله مجموعه خانه های تاریخی صادقی – اردبیل pdf

فهرست تصاویر          
چکیده           
1-     مقدمه      ;
2-     پلان خانه صادقی    
3- گزارشی اجمالی از وضعیت کنونی بنا  
4- فرم کالبدی بنا       
5- جزییات معماری    
5-1 * طبقات    
5-2 *کف سازی و پوشش بام        
5-3 *نور گیرها و بازشوها            
6-  تزیینات وابسته به معماری        
7- مصالح بکار رفته و عمر مصالح        
7-1*آجر و آجرکاری   
7-2*خشت    
7-3*گچ و گچ بری      
7-4*چوب     ;
7-5*نگهداری چوب    ;
8- نتیجه گیری    
9- واژه نامه       
10- منابع          

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله مجموعه خانه های تاریخی صادقی – اردبیل pdf

 1- حسین زمرشیدی/ تابستان 1381  ” معماری ایران مصالح شناسی سنتی ” چاپ دوم / انتشارات آزاده  تهران

 2-حسین زمرشیدی / تابستان 1383  ”  پیوند و نگاره در آجرکاری ”  چاپ سیزدهم  / انتشارات آزاده تهران

 3-  حسین زمرشیدی / تابستان 1384  “   معماری ایران اجرای ساختمان با مصالح سنتی  ” چاپ هفتم / انتشارات آزاده  تهران

چکیده

 هنر به این که ساختمان های قدیمی سرمایه ملی کشور محسوب می شوند پس با مرمت صحیح این سرمایه ها سعی می کنیم تا این سرمایه ها برای نسل های آینده باقی بماند

 در ارایه این گزارش سعی بر این برده است تا حد امکان جزییات خانه­ی تاریخی صادقی از قبیل وضعیت کنونی بنا، فرم کالبدی بنا، مصالح به کار و نحوه مرمت آن به تصویر کشیده شود

 1- مقدمه

       خانه تاریخی صادقی در اردبیل در محله اوچدکان اردبیل واقع شده است و هم اینک بعنوان یک واحد مسکونی از آن استفاده نمی شود و فقط یک خانواده بسیار کم درآمد بالاجبار در بخشی از جنوبی ترین قسمت خانه زندگی می کردند که حدود یک ماه پیش مجبور به ترک خانه شده اند وارث اصلی خانه در تهران و شهرهای دیگر زندگی می کنند اسناد مکتوب موجود در مورد تاریخ شهر چندان اطلاعات وسیعی از تاریخچه این خانه بخاطر ندارند و جستجوهای فراوان برای ملاقات با وارث این خانه و نوادگان سازنده آن به نتیجه نرسید افراد مسن و پیر محله نیز اطلاعات دقیقی نتوانستند ارائه دهند و حتی در برخی موارد اطلاعات آنها با هم دیگر تناقض داشت

     اما آخرین اطلاعات کسب شده که بنظر میرسید میتوان در مورد صحت آنها تاکید داشت به این ترتیب است

     بانی بنا مرحوم حاج ابراهیم صادقی بوده است ابراهیم صادقی از تجار معتبر شهر اردبیل بوده است وی در تجارت ادویه جات و پوست و فرش فعالیت داشته است او تا اندازه قابل توجهی به امور خیریه هم علاقمند بوده است و خانواده ی وی قبل از ایشان دارای تمکن مــالی قابل تامل بوده اند بطوریکه پدر ابراهیم صادقی حمام اوچدکان اردبیل را که در نزدیکی این خانه واقع است  ساخته و وقف               نموده بوده است

 از اقدامات خیرخواهانه ابراهیم صادقی ساخت پل حاج صادقی در بالاکوه ، اطراف سرعین ، را میتوان نام برد و حاج ابراهیم صادقی در مقابل منزل خود بدلیل نزدیکی به یکی ازورودی های بازار تاریخی اردبیل اقدام به ساخت یک کاروانسرا نیز نموده بوده که این کاروانسرا را وقف کرده بود برای همین بعدها با تغییر سیستم خرید و فروش دربازار و عدم ورود کاروانهای تجاری و تخریب این کاروانسرا آنرا را به مدرسه تبدیل  کرده اند

    ساخت ساختمان صادقی در سال 1279 (ه .ق) آغاز می شود و در سال 1283 (ه. ق) بر اساس اطلاعات داده شده توسط نوه حاج ابراهیم صادقی که  در گوشه یک وقف نامه خانوادگی نگاشته شده ، ساختش به اتمام رسیده است

     در این بنا سازه های چوبی از چوبی ساخته شده است که ابراهیم خان صادقی آنها را خودش از روسیه آورده بوده است  و معمار این بنا از اهالی زنجان بوده است ضمناً گچبرهای این خانه نیز شیرازی بوده اند

این اطلاعات ضمناً در گفتار نواده سازنده این بنا آمده و مستندات مکتوبی ندارد

     این خانه تا دهه 30 خورشیدی مورد استفاده بوده است اما بعد از آن با کوچ باقیمانده خانواده صادقی به تهران دیگر مورد استفاده نبوده و بدلیل عدم مراقبت دچار تخریب شدید شده است تا اینکه در سال 1374 از طرف میراث فرهنگی خریداری شده و به شماره 1904 در فهرست ملی آثار تاریخی ایران به ثبت می رسد

      در پایان شاید لازم به یادآوری باشد که از خانواده صادقی یک خانه تارخی و مجلل بزرگ دیگر با مساحتی قریب به 1200 متر مربع در تازه میدان و نزدیکی بازار اردبیل در کوچه فاتازیا موجود است و کلاً این خانواده از خانواده های متمکن اردبیلی و از تجار با نفوذ شهر بوده اند

3- گزارشی اجمالی از وضعیت کنونی بنا

     امروزه خانه تاریخی صادقی بعنوان یک خانه متروک در محله اوچدکان اردبیل و در کوچه روبروی مسجد سرتیپ آباد واقع است میتوان گفت اکثر خانه های تاریخی این محله متروک و خرابه هستند در جوار بنا دیوارهای ضلع شمالی و غربی بنا هنوز چهره کاهگلی دارند ولی در بخشهایی که این اندود کاهگل ریخته از زیر نشانه هایی از مرمتهای قبلی مشهود است که بجای هسته خشتی دیوار از آجرهای پخته استفاده شده است

T1 . ( دیوارهای ضلع شمالی و غربی  خانه صادقی – اردبیل )

     در بخشی از اندود دیوارهای جوارضلع شمالی و غربی خانه صادقی سیمان کاری دیوار تا ارتفاع یک و نیم متری نیز مشهود است که نشان از مرمت های جزیی احتمالاً صاحبان و یا ساکنین وقت خانه است حتی قسمتی از دیوار ضلع شمالی پریشانی در ردیفای آجرکاری دیوار مشاهده میشود که میتواند نشانه ای از مرمت های متناوب باشد

در سوی غربی خانه صادقی کوچه باریکی قرار گرفته که دو درب ورودی خانه یکی در اواسط این کوچه  و دیگری در انتهای این کوچه بن بست واقع شده است امروزه فقط از درب انتهایی کوچه که علیرغم سردر قدیمی اش خود یک در آهنی دو طاقه است وارد خانه میشویم این ورودی در قدیم از طریق یک دهلیز کوچک به هشتی واقع شده در حیاط میانی نیز راه پیدا میکرد اما هشتی مذکور فعلاً وجود ندارد و تخریب شده است و امروزه بعد از عبور از در ورودی مذکور و یک فضای واسط به یک راهرو نسبتاً طو لانی وارد شده و به سمت جنوب رفته وارد حیاط جنوبی خانه میشویم

T2 . ( یکی از سردرهای ورودی خانه صادقی )

    در حیاط جنوبی در ضلع جنوبی اش ساختمانی دو طبقه وجود دارد با نمای آجری و دارای زیر زمین نسبتاً مامور که مورد استفاده ساکنین کنونی بنا است این قسمت در ازاره و زیر زمین دارای نشانه هایی از نفوذ رطوبت و همچنین تخریب ازاره و خوردگی سنگهاست

 

کلمات کلیدی :

 

  تحقیق حوزه علمیه، نظام اسلامی و حضور روحانیت در عرصه سیاست pdf دارای 22 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق حوزه علمیه، نظام اسلامی و حضور روحانیت در عرصه سیاست pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

 

بخشی از فهرست مطالب پروژه تحقیق حوزه علمیه، نظام اسلامی و حضور روحانیت در عرصه سیاست pdf

چکیده  
مقدمه  
چارچوب مفهومی  
روش تحقیق  
یافته های تحقیق  
الف. سیمای آماری پاسخ گویان  
ب. ارزیابی طلاب از رابطه حوزه علمیه با نظام اسلامی  
ج. ارزیابی طلاب از حضور روحانیت و حوزه علمیه در عرصه سیاست  
نتیجه گیری  
منابع  

بخشی از منابع و مراجع پروژه تحقیق حوزه علمیه، نظام اسلامی و حضور روحانیت در عرصه سیاست pdf

دفتر مقام معظم رهبری، 1375، حوزه و روحانیت در آیینه رهنمودهای مقام معظم رهبری، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی

فلاح، محمدرضا، 1388، نگاهی به روش شناسی امام در باب ورود روحانی به عرصه سیاست، پگاه حوزه، ش61

مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی ره، 1374، روحانیت و حوزه های علمیه از دیدگاه امام خمینی ره، آثار موضوعی، تهران، تبیان

مجتبی زاده، علی، 1391، رابطه روحانیت و نظام اسلامی از منظر امام و رهبری، قم، مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات

معصومی، علی، 1390، تعامل روحانیت و دولت اسلامی، معرفت سیاسی، ش1، ص35ـ 64

ـــــ ، 1392، درآمدی بر مناسبات روحانیت و دولت اسلامی با تأکید بر دیدگاه امام خمینی، قم، المصطفی

موسوی خمینی، سیدروح الله، 1379، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی ره

چکیده

رابطه حوزه علمیه و نظام اسلامی و نیز ورود روحانیت به سیاست از موضوعات مهمی است که دیدگاه های گوناگونی را برانگیخته است. هدف این مقاله ارائه تصویری واقع نگر از ارزیابی طلاب حوزه علمیه قم درخصوص این دو موضوع مهم است. این تحقیق با روش پیمایشی و ابزار پرسش نامه در بین نمونه آماری 650 نفری از طلاب (خواهر و برادر) سطح دو و بالاتر اجرا شده است. بر اساس یافته های تحقیق، بیش از 96 درصد پاسخ گویان قایل به پیوند وثیق سرنوشت نظام اسلامی و حوزه های علمیه اند و بیش از 80 درصد نسبت نظام اسلامی و روحانیت را نسبت حمایت و نصیحت ارزیابی کرده اند. 1/97 درصد پاسخ گویان با ضرورت حضور روحانیت در متن تحولات اجتماعی و سیاسی جامعه موافق و کاملاً موافق بوده اند. 2/93 درصد بی تفاوتی روحانیت در قبال مسائل سیاسی جامعه را موجب آسیب رسیدن به دین و تنها 6/18 درصد ورود حوزه علمیه در مسائل سیاسی را موجب دین گریزی مردم دانسته اند. همچنین بررسی رابطه متغیرهای زمینه ای با متغیرهای مزبور نشان می دهد طلاب به رغم تفاوت در ویژگی های زمینه ای، همه در نحوه ارزیابی از رابطه حوزه های علمیه با نظام اسلامی دیدگاه یکسانی ابراز کرده اند

کلیدواژه ها: حوزه، نظام، اسلام، روحانیت، دین، سیاست

 

مقدمه

حوزه علمیه تشیع به عنوان یک نهاد اجتماعی برآمده از متن فرهنگ دینی جامعه اسلامی، در طول حیات دیرپا و پرثمر خود، در تعامل پویا و اثربخش با اقشار گوناگون مردم، همواره افزون بر پاسخ گویی به نیازها و مسائل دینی، گره گشای مشکلات و مسائل اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی و اقتصادی آنان نیز بوده است. در نتیجه این تعامل پویا و پشتیبانی همراه با اعتماد مردم، نهاد روحانیت و به ویژه علما و بزرگان دین، همواره نقش مهم و تأثیرگذاری در حدوث و پیش برد تحولات سیاسی و اجتماعی جامعه اسلامی ایفا کرده اند. این نقش، در دوران معاصر و در جریان وقوع رخ دادهایی همچون جنبش مشروطیت، نهضت تنباکو، مقابله با دخالت بیگانگان و مانند آن برجسته تر شده و با پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری روحانیان مبارز و به ویژه برقراری حکومت دینی با محوریت ولایت فقیه، تبلور و اهمیت فزاینده ای یافته است. متناسب با جایگاه رفیع روحانیت و نقش تعیین کننده آن در تحولات اجتماعی و سیاسی جامعه کنونی (به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی و برقراری حکومت دینی)، به رغم ابراز برخی تردیدها در باب کارآمدی و توانمندی روحانیت و حتی دین در اداره حکومت و تدبیر زندگی اجتماعی، انتظارات از روحانیت به نحو چشم گیری افزایش یافته است، به گونه ای که رهبران انقلاب در مناسبت های گوناگون، درباره سازوکار تعامل حوزه علمیه و نظام اسلامی، وظایف نظام اسلامی در قبال حوزه علمیه، سازوکار حفظ استقلال حوزه علمیه، و مانند آن سخنان صریح و روشنگرانه ای بیان کرده اند. روشن است که برقراری مناسبات مطلوب میان حوزه علمیه و نظام اسلامی، بیش و پیش از همه، در گرو تلقی روشن بدنه حوزه های علمیه از رابطه حوزه و نظام اسلامی و نیز ارزیابی همدلانه آنان از ضرورت حضور روحانیت در عرصه سیاست است. در این میان، نحوه نگرش طلاب به روابط حوزه علمیه و نظام اسلامی و نیز نوع رویکرد آنان نسبت به ورود روحانیت به ساحت سیاست، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اینکه ارزیابی طلاب به عنوان بدنه اصلی حوزه، از رابطه نظام اسلامی و حوزه علمیه چیست؟ آنان چه سازوکاری برای تعامل نظام اسلامی و حوزه علمیه قایلند؟ ایشان چه رویکردی در قبال ورود حوزه علمیه و روحانیان به عرصه سیاست دارند؟ و تأثیر بی تفاوتی یا احساس مسئولیت روحانیت در باب مسائل سیاسی را در دین داری یا دین گریزی مردم چگونه ارزیابی می کنند؟ سؤالات مهمی هستند که پاسخ گویی علمی و روشمند به آنها، می تواند ضمن ترسیم تصویری روشن از واقعیات موجود مسئولان را در سیاست گذاری و برنامه ریزی واقع نگرانه در این باره نیز یاری رساند

با وجود اهمیت سؤالات مزبور و ضرورت پاسخ دهی روشمند به آنها، بررسی پژوهش های موجود نشانگر فقدان تحقیقاتی است که با روش میدانی و مطالعه نظرات واقعی طلاب، درصدد پاسخ گویی به این سؤالات برآمده باشند. با وجود این، برخی پژوهش ها و منابع وجود دارند که به ابعادی از موضوع این مقاله پرداخته اند که از جمله می توان به این نمونه ها اشاره کرد: کتاب رابطه روحانیت و نظام اسلامی از منظر امام و رهبری، کتاب روحانیت و حوزه های علمیه از دیدگاه امام خمینی، کتاب حوزه و روحانیت در آیینه رهنمودهای مقام معظم رهبری، مقاله تعامل روحانیت و دولت اسلامی، مقاله نگاهی به روش شناسی امام در باب ورود روحانی به عرصه سیاست. این پژوهش ها جملگی از سنخ پژوهش های اسنادی بوده و یافته های هیچ یک مبتنی بر داده های میدانی حاصل از روش پیمایش نیست. پژوهش حاضر ضمن بهره گیری مقتضی از محتوای منابع مزبور، کوشیده است تا با گردآوری داده های مورد نیاز از طریق روش پیمایش و تحلیل آماری داده ها، تصویری روشن از نگرش طلاب حوزه علمیه قم درباره ورود روحانیت به امور سیاسی و نیز رابطه حوزه علمیه با نظام اسلامی ترسیم کند. روشن است که با توجه به مطالعه چگونگی ارزیابی طلاب حوزه علمیه قم از موضوعات مزبور، یافته های این مقاله می تواند مسئولان امر را نسبت به نوع قضاوت بدنه حوزه در ارتباط با آنها آگاه سازد

به اختصار، این مقاله درصدد پاسخ گویی به سؤالات ذیل است

1 ارزیابی طلاب حوزه علمیه قم از رابطه نظام اسلامی و حوزه علمیه چیست؟

2 ارزیابی طلاب حوزه علمیه قم از ورود روحانیت و حوزه علمیه به عرصه سیاست چیست؟

چارچوب مفهومی

مکتب اسلام مبتنی بر سه اصل مبدأ، معاد و رهبری الهی برای همه ابعاد مادی و معنوی بشر به مقتضای جامعیت، و در هر عصری به مقتضای خاتمیت و جاودانگی آن، برنامه و دستورالعمل دارد. در این میان، رهبری الهی به عنوان موهبتی الهی و پیونددهنده دو اصل دیگر، هیچ گاه از انسان دریغ نشده است. روحانیت به عنوان جریان تداوم بخش رهبری الهی و نظام اسلامی، به عنوان یکی از لوازم حیات اجتماعی، دو نهاد اسلامی دیرپا و متلائم هستند (معصومی، 1392)

در باب سازوکار تعامل نهاد روحانیت و دولت اسلامی، رهیافت های گوناگونی وجود دارد که می توان برحسب نوع تلقی از مفهوم روحانیت و دولت اسلامی، رابطه بین دین و جامعه، اسلام و حکومت، اسلام و روحانیت، و روحانیت و جامعه را به چهار رویکرد کلان تقسیم کرد

رویکرد نخست روحانیت را تابع دولت اسلامی و در خدمت آن دانسته و بر آن است که به سبب اسلامی بودن دولت، به حکم وظیفه دینی، همه، از جمله روحانیت و حوزه های علمیه باید از دولت اسلامی اطاعت کنند

رویکرد دوم با حاکم دانستن روحانیت بر دولت اسلامی، دولت را مجرای اجرای حدود الهی و روحانیت را عامل اجرای آن می داند. بنابراین، دولت اسلامی آنگاه محقق می شود که روحانیت به عنوان رهبر دینی در رأس آن باشد

رویکرد سوم با جداانگاشتن دین و سیاست، عرصه حضور و مأموریت روحانیت و دولت را متفاوت و متمایز می داند

سرانجام رویکرد چهارم به رغم پذیرش پیوند دین و سیاست، قایل به دولت اسلامی منهای روحانیت است (معصومی، 1390). روشن است که هر یک از رویکردهای مزبور ارزیابی متفاوتی از رابطه حوزه علمیه و نظام اسلامی و ورود روحانیت به عرصه سیاست دارند

با عنایت به تنوع رویکردهای موجود و عدم امکان تلفیق آنها و نیز ضرورت اتخاذ رویکرد واحد و منسجم در بررسی علمی، در تدوین چارچوب مفهومی این تحقیق، رهیافت امام خمینی ره و آیت الله خامنه ای مبنا قرار گرفته است. بنابراین، تحقیق حاضر با ابتنا بر رهیافت امام و رهبری در باب رابطه حوزه علمیه و نظام اسلامی و ورود روحانیت به سیاست، بر آن است تا با بهره گیری از روش پیمایش، ضمن شناسایی روشمند نحوه ارزیابی طلاب حوزه علمیه قم نسبت به این دو مقوله مهم، میزان تلائم نگرش آنان با اندیشه امام خمینی ره و آیت الله خامنه ای در این خصوص را نیز بررسی نماید

آیت الله خامنه ای در پیام ها و سخنرانی های گوناگون، به ویژه در دیدار با حوزویان، فهرستی از مهم ترین موضوعات مرتبط با حوزه های علمیه را به تفصیل بیان کرده است. از زمره مهم ترین این موضوعات، می توان به مناسبات حوزه علمیه و نظام اسلامی و ورود روحانیت به سیاست اشاره کرد. در ادامه، با استناد به متن سخنرانی ایشان در دیدار با طلاب و استادان حوزه علمیه در تاریخ 29 مهر 1389، دیدگاه رهبری واکاوی و بخشی از چارچوب مفهومی مناسب برای طراحی سؤالات پرسش نامه ارائه شده است

آیت الله خامنه ای در تبیین سازوکار تعامل حوزه علمیه و نظام اسلامی، معتقدند: نسبت روحانیت و حوزه هاى علمیه با نظام اسلامى، نسبت حمایت و نصیحت است. حمایت در کنار نصیحت، دفاع در کنار اصلاح (حسینی خامنه ای، سخنرانی مورخ 29 مهر 1389)

ایشان با بیان این نکته که طرح بحث استقلال حوزه نباید زمینه را برای بروز مغالطه ضرورت فاصله گیری حوزه از نظام اسلامی و عدم حمایت از آن ایجاد کند، می فرمایند

در اینجا هم مراقب باشید یک مغالطه دیگرى به وجود نیاید؛ استقلال حوزه ها به معناى عدم حمایت نظام از حوزه و حوزه از نظام تلقى نشود ; بعضى ها می خواهند به عنوان استقلال و به نام استقلال، رابطه حوزه را با نظام قطع کنند.

ایشان با مقابل قرار دادن وابستگی و استقلال، اظهار می دارند: وابستگى غیر از حمایت است، غیر از همکارى است. نظام به حوزه مدیون است؛ باید به حوزه ها کمک کند (همان)

آیت الله خامنه ای با جداسازی هزینه های معیشت طلاب از سایر هزینه های مراکز حوزوی، ضمن تأکید بر ضرورت استقلال معیشت طلاب از حکومت اظهار می دارند

معیشت طلاب به صورت سنت، معمول و بسیار پرمعنا و پررمز و راز، باید به وسیله مردم اداره شود. مردم بیایند وجوهات شرعى شان را بدهند ; اما مسائل حوزه ها فقط مسئله معیشت نیست. در حوزه ها، هزینه هایى وجود دارد که جز با کمک بیت المال مسلمین و کمک دولت ها امکان ندارد آن هزینه ها تحقق پیدا کند. دولت ها موظفند این هزینه ها را بدهند؛ دخالتى هم نباید بکنند (همان)

افزون بر موضوع رابطه نظام اسلامی و حوزه علمیه، موضوع ورود روحانیت به سیاست نیز همواره محل توجه محافل درون و برون حوزوی بوده و هر کدام به فراخور و تناسب دیدگاه و منافع خویش، به رد یا تأیید آن پرداخته اند. هم در میان حوزویان و هم غیرحوزویان، افراد و جریاناتی هستند که با ورود روحانی به عرصه سیاست مخالفت می کنند. به رغم وجود نظرات موافق و مخالف، به نظر می رسد امروزه فضای غالب در میان طلاب و روحانیان فضای ورود به عالم سیاست و تعامل با آن است (فلاح، 1388)

امام خمینی ره به رغم مخالفت اولیه با حضور روحانیت در مناصب اجرایی، به صراحت،
اظهار داشتند

من از اول ; در مصاحبه هایی که کردم، ; این کلمه را گفته ام که روحانیون شغلشان یک شغل بالاتر از این مسائل اجرایی است و چنانچه اسلام پیروز بشود، روحانیون می روند سراغ شغل های خودشان. لکن وقتی که ما آمدیم و وارد در معرکه شدیم، دیدیم که اگر روحانیون را بگوییم همه بروید سراغ مسجدتان، این کشور به حلقوم آمریکا یا شوروی می رود (موسوی خمینی، 1379، ج 16، ص 349-350).

بنابراین، امام راحل در مواضع بعدی، ضمن تأکید بر پیوند دین و سیاست، به صراحت، با تکلیف دانستن حضور روحانیت در عرصه های گوناگون سیاسی، آنها را با این سخنان، به ورود در این عرصه فرامی خواندند

روحانیون و علما و طلاب باید کارهای قضایی و اجرایی را برای خود یک امر مقدس و یک ارزش الهی بدانند و برای خود شخصیت و امتیاز قایل شوند که در حوزه ننشسته اند، بلکه برای اجرای حکم خدا، راحتی حوزه را رها کرده و مشغول به کارهای حکومت اسلامی شده اند. ; ما اگر امروز به نظام خدمت نکنیم و استقبال بی سابقه مردم از روحانیت را نادیده بگیریم، هرگز فرصت و شرایط بهتر از این نخواهیم داشت (همان، ج 1، ص 292).

 

کلمات کلیدی :

 

  مقاله نظام سیاسى و راهبرد «قدر مقدور» pdf دارای 27 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نظام سیاسى و راهبرد «قدر مقدور» pdf   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

 

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله نظام سیاسى و راهبرد «قدر مقدور» pdf

چکیده  
مقدّمه  
1 تحصیل اذن فقیه براى امور حکومتى و لزوم پیروى عملى از او  
2 تلاش مشروطه‏ خواهان دین‏باور براى محدود کردن اختیارات سلطنتى  
3 تلاش مشروعه‏ خواهان براى تأمین مشروعیت  
جمع‏بندى  
منابع  

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله نظام سیاسى و راهبرد «قدر مقدور» pdf

اصفهانى الخوانسارى، محمدباقر، روضات‏الجنّات، مکتبه اسماعیلیان، قم، بى‏تا

تبریزى، محمدحسین‏بن على‏اکبر، «کشف‏المراد من المشروطه و الاستبداد»، (مندرج در: غلام‏حسین زرگرى‏نژاد، رسائل مشروطیت)

تبریزى، رساله لالان، (مندرج در آموزه، کتاب سوم، مجموعه مقالات، گروه تاریخ و اندیشه معاصر، مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى(ره)، قم، 1382)

جعفریان، رسول، دین و سیاست در دوره صفویه، قم، انصاریان، 1370

حائرى، عبدالهادى، نخستین رویارویى‏هاى اندیشه‏گران با دو رویه تمدن بورژوازى غرب، امیرکبیر، تهران، 1378

خراسانى ترشیزى، آقا میرزایوسف فاضل، کلمه جامعه شمس کاشمرى، در معناى شورا و مشروطه و مجلس شوراى ملى و توافق مشروطیت با قانون اسلامى، 1329ق

رفیعى علامرودشتى، على، سیرى در زندگى‏نامه سیاسى سیدلارى و هم‏رزمان وى، (مندرج در مجموعه مقالات، کنگره بزرگداشت سیدعبدالحسین لارى)

زرگرى نژاد، غلام‏حسین، رسائل مشروطیت، هجده رساله و لایحه درباره مشروطیت، چ2، تهران، کویر، 1377

قوچانى، آقانجفى، برگى از تاریخ معاصر (حیات‌الاسلام فى احوال آیه‏الملک العلاّم)، پیرامون شخصیت و نقش آخوند ملامحمد کاظم خراسانى در نهضت مشروطیت، به تصحیح: رمضان‏على شاکرى، چ1، تهران، هفت، 1378

کدیور، محسن، حکومت ولایى، چ3، تهران، نى، 1378

کسروى، احمد، تاریخ مشروطه ایران، چ 5، امیرکبیر، تهران، 1340

کشمیرى، میرزا محمدعلى، نجوم‏السماء، بصیرتى، قم، بى‏تا

لارى، عبدالحسین، مجموعه رسائل، چ1، هیئت علمى کنگره بزرگداشت سیدعبدالحسین لارى، بنیاد معارف اسلامى، قم، 1418ق

لارى، عبدالحسین، التعلیقه على المکاسب، ج2، اللجنه العلمیه للمؤمر، مؤسسه المعارف الاسلامیه، قم، 1418ق

لمبتون، آن کاترین سواین فورد، نظریه دولت در ایران، گردآورى: چنگیز پهلوان، چ2، گیو، تهران، 1379

نایینى، محمدحسین، تنبیه‏الامه و تنزیه‏المله، مقدمه و توضیح: سیدمحمود طالقانى، تهران، شرکت سهامى انتشار، 1378

نجفى، شیخ محمدحسن، جواهر الکلام، ج22، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1367

نجفى، موسى، اندیشه سیاسى و تاریخ نهضت حاج آقا نوراللّه اصفهانى، چ2، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، تهران، تابستان 1378

نعیمیان، ذبیح اللّه‏، «دولت قدر مقدور؛ بررسى مفهوم قدر مقدور در نظام‏هاى سیاسى»، زمانه، ش 23، مرداد 1383

چکیده

یکى از مهم‏ترین مؤلفه‏ها در تصمیم‏سازى و نظام‏سازى سیاسى، تعیین نسبت میان مقاصد آرمانى با ظرفیت‏هاى موجود و قدر مقدورى است که تحقق آن مى‏تواند خود را بازآفرینى و بازنمایى کند. نوشته حاضر بر آن است تا با بررسى برخى ابعاد نظرى این امر، چشم‏اندازى تطبیقى را از دل نظریه‏پردازى شمارى از اندیشمندان دینى ـ سیاسى معاصر ایران ارائه دهد. کسانی که به امید کسب مقاصد آرمانى خود از پنجره تنگ زمانه خویش به تماشا نشسته‏اند. تحصیل اذن فقیه در امور حکومتی، تلاش برای محدودسازی اختیارات نامشروع سلطنتی، در صورت عدم امکان خلع ید از آن، تلاش برای تأمین مشروعیت راهبردهای مختلف در این زمینه‌اند.

کلید واژه‌ها: مشروعیت، کارآمدى، مقاصد آرمانى، سطوح قدر مقدور، تزاحم، اولویت‏هاى سیاسى، ظرفیت معنایى.

 

مقدّمه

هر منظومه فکرىِ سیاسى که بخواهد بنیانى مستحکم و کارآمد داشته باشد، ناگزیر است از مؤلفه‏هاى گوناگونى مانند مقاصد آرمانى خاصى برخوردار باشد. اما هنگامى که این مقاصد آرمانى براى زمان خاصى در نظر گرفته مى‏شود، به ناچار باید ابعاد و سطوحى را که در آن موقعیت زمانى قابل اجرا و به اصطلاح قدر مقدورند، از سطوحى که در آن شرایط عینیت‏پذیر نیستند، تفکیک کرد

براى دست‏یابى به فهمى درست در این‏باره یادآور مى‏شویم که تعبیر قدر مقدور مى‏تواند درباره امور گوناگون مطرح شود؛ مواردى چون حاکمیت قوانین الهى، توان‏مندى نظام سیاسى در حاکمیت بخشیدن به قوانین الهى و تأمین مشروعیت در حوزه برنامه‏ریزى‏ها و قانون‏نگارى‏ها، مشروعیت درباره تصدى‏ها و تصرف‏ها، خطاگریزى و عصمت افراد و نظام حاکم از مفاسد، و کارآمدى در ایفاى مسئولیت‏هاى دینى و اجتماعى

بر این اساس، براى مفهوم قدر مقدور معانى و کاربردهاى گوناگونى مى‏توان یافت که هر یک از جهت خاصى مى‏توانند در کانون توجه قرار گیرند.0 مفهوم قدر مقدور اغلب در موارد زیر به کار مى‏رود

1 سطح حاکمیت قوانین و عینیت‏پذیرى آن؛

2 سطح عینیت‏پذیر مشروعیت در قانون‏نگارى و توان‏سنجى افراد یا نظام براى آن؛

3 سطح عینیت‏پذیر در مشروعیت تصدى؛

4 سطح کارآمدى نظام در ایفاى مسئولیت‏ها؛

5 سطح خطاگریزى و درجه عصمت از مفاسد

تاریخ سیاسى معاصر: راهبردها و زوایاى اعمال قدر مقدور

 

1 تحصیل اذن فقیه براى امور حکومتى و لزوم پیروى عملى از او

پیش از طرح راهبردهاى اِعمال قدر مقدور در تاریخ سیاسى معاصر، نخست به بحثى مى‏پردازیم که پیش‏زمینه آن راهبردها روشن شود

اذن حکومت یا اذن براى امورات سلطنتى که برخى سلاطین از فقهاى دوران خویش تحصیل مى‏کردند، راهبردى عملى بوده است تا فقها برخى از خواسته‏هاى سیاسى دین را دست‏کم در سطوحى خاص برآورده کنند

بعضى از سلاطین که فطرتشان سلیم و طالب ترویج شرع قویم درآمده، در امورات دولتى کلیه از حاکم شرع اذن خواسته، اعمال و افعال خود را به قدر امکان موافق با شرع شریف مى‏نماید؛ مثل خلد آشیان خاقان مغفور فتحعلى‏شاه (تغمده اللّه بغفرانه) که رضوان مکان، شیخ جعفر کبیر(ره) در کتاب کشف‏الغطاء در باب جهاد به اذن و اجازه او در امورات سلطنتى تصریح فرموده که در این حال از زمره ظلام خارج، و در سلک سلاطین عدول منسلک خواهد بود

البته روشن است که فقهاى بزرگوار شیعه، در دادن اذن به سلاطین یا برخى زمام‏داران یا متصدیان پایین‏تر، شرایط فرد را در نظر مى‏گرفتند و به هر کس چنین اجازه‏هایى نمى‏دادند؛ همان‌گونه که با طرح مسئله «اولوا الامرى سلاطین» مخالفت مى‏کردند

ناگفته نماند، نویسنده نجوم‏السماء در اشاره به عقیده رایج شیعه درباره حاکمیت مجتهد و مشروعیت سلطان به اذن مجتهدان در دوره صفوى، اعطاى اذن به سلاطین صفوى را به گونه‏اى فراگیر گزارش مى‏کند؛ هرچند وى از این جهت نگاه سلاطین صفوى را مثبت ارزیابى مى‏کند که آنها با هدف پرهیز و گریز از عدم مشروعیت تصرفات خود، سلطنت خود را به نیابت از فقها مى‏دانستند

و در طریقه حقه امامیه این است که صاحب مُلک، امام زمان را مى‏دانند، و کسى را نمى‏رسد که در مُلکِ امام بى‏اذن او یا نایب او دخل و صرف نماید. پس در این وقت که امام زمان غایب است، مجتهد جامع‏الشرایط عادل هر که باشد، نایب آن حضرت است تا در میان مسلمین حافظ حقوق الهى باشد؛ و چون مُلک‏دارى و سپه‏آرایى از فضلا و مجتهدان این زمان صورت نمى‏گیرد، و لذا هر پادشاهى را مجتهد معظم آن زمان نایب خود کرده، کمر او را بسته، تاج بر سرش گذاشته، بر سریر سلطنت مى‏نشانید، و آن پادشاه خود را نایب او تصور مى‏کرد تا تصرف او در ملک و حکومتش بر خلق به نیابت امام بوده، صورت شرعى داشته باشد

در برابر این نقل که اعطاى اذن به همه سلاطین صفوى را گزارش مى‏کند، مى‏توان گفت این گزارش به رغم آنکه به خودى خود و به صورت حتمى، نمى‏تواند انکار شود و نکته شایان توجهى را مطرح کند، اثبات یقینى عمومیت یاد شده نیز قرائن بیشترى مى‏خواهد. آرى، چنان‏که نمونه‏اى از آن گذشت، این نکته درباره برخى سلاطین، شواهد تاریخى انکارناپذیرى دارد. نمونه دیگر آن شاه طهماسب (931ـ984) است. وى خطاب به محقق کرکى (940ق) تأکید مى‏کند

تو شایسته ‏تر از من به سلطنت هستى؛ زیرا تو نایب امام مى‏باشى و من از کارگزاران تو بوده و به امر و نهى تو عمل مى‏کنم: انت احق بالملک، لانّک النائب عن الامام علیه‏السلام وانما اکون من عُمّالک اقوم باوامرک و نواهیک

شاه طهماسب، همچنین در فرمانى که ظاهرا در محرم سال 936 صادر شده است، بر لزوم متابعت همگانى از مرحوم کرکى تأکید مى‏کند

لایح و واضح است که مخالفت حکم مجتهدان که حافظان شرع سیدالمرسلین‏اند، با شرک در یک درجه است. پس هر که مخالفت حکم خاتم‏المجتهدین، وارث علوم سیدالمرسلین، نایب الائمه المعصومین [محقق کرکى] کند، و در مقام متابعه نباشد، بى‏شائبه ملعون و مطرود; است و به سیاسات عظیمه و تأدیبات بلیغه مؤاخذه خواهد شد

مرحوم میرزاى قمى در نامه‏اى به فتحعلى‌شاه، افزون بر آنکه با طرح اولى‏الامرى شاه مخالفت مى‏کند، حکم پیروى از زمام‏داران را در اوضاع گوناگونى تبیین مى‏کند که بر اساس آن، اطاعت از سلطان در جایگاهى ثانوى مطرح مى‏شود و در غیر وجود شرایط لازم براى پیروى، نمى‏توان از او اطاعت کرد. به سخن او، در دوره غیبت تنها اطاعت از مجتهد عادل مى‏تواند مطرح باشد. وى که با جسارت و شهامت ویژه خود، این سخنان را خطاب به شاه بیان مى‏کند، در واقع در پى برترى دادن شأن ولایى فقها بر شأن سلطنتى شاه است و در حد میسور و قدر مقدور زمان خود، بر این خواسته تأکید مى‏کند

; یک جا مى‏شنوم که مى‏خواهند لقب «اولى‏الامر» بودن به شاه بگذارند که مذهب اهل‏سنت و خلاف مذهب شیعه است، و اهل سنت به آن فخر مى‏کنند که پادشاه شیعه تابع ما باشد; . به اتفاق شیعه مراد از «اولى الامر» ائمه طاهرین(ع) مى‏باشند، و اخبار و احادیثى که در تفسیر آیه وارد شده است، به این مطلب از حد بیرون است، و امر الهى به وجوب اطاعت مطلق سلطان، هرچند ظالم و بى‏معرفت به احکام الهى باشد، قبیح است. پس عقل و نقل معاضدند در اینکه کسى را که خدا اطاعت او را واجب کند باید معصوم و عالم به جمیع علوم باشد، مگر در حال اضطرار و عدم امکان وصول به خدمت معصوم که اطاعت مجتهد عادل مثلاً واجب مى‏شود. اما در صورت انحصار امر در دفع دشمنان دین به سلطان شیعیان، هر کس خواهد که باشد، پس نه از راه وجوب اطاعت او، بلکه از راه وجوب دفع و اعانت در رفع تسلط اعادى، و نسبت بر خود مکلف، گاه است که واجب عینى مى‏شود بر او، گاهى کفایى.5

چنان‏که گذشت، وى در راستاى تأمین سلطه ولایى بر سلطه سلطنتى شاه، در پى آن است تا راهبرد و نظریه «دولت در دولت» را ارتقا بخشیده و به سطح راهبرد «حکومت دولت شریعت بر دولت سلطنت» برساند. از این‏رو، در ارشادنامه، با تأکید بر نیازمندى و وظایف متقابل پادشاهان و علما در قبال یکدیگر و شأن والاى علما در جامعه اسلامى، بر لزوم بهره بردن شاهان از علما پاى مى‏فشارد

حق‏تعالى چنان‏که پادشاهان را از براى محافظت دنیاى مردان و خواست ایشان از شرّ مفسدان قرار داده، پس علما و غیرعلما به آنها محتاج‏اند؛ همچنین علما را هم از براى محافظت دین مردم و اصلاح دنیاى ایشان در رفع دعاوى و مفاسد و اجحاف و تعدى و تجاوز از راه حق که باعث هلاک دنیا و آخرت مى‏باشد، قرار داده و در سلوک این مسلک و یافتن طریقه حقه پادشاه و غیر پادشاه به آنها محتاج‏اند. پس چنان‏که این فرقه; را از درگاه معدلت و خواست آن زمره عالى‏شأن مجال گریز نیست، همچنین آن طبقه رفیع‏مکان را از التفات به این قوم گمنام و نشان و مداوا جستن از انفاس ایشان، راه پرهیز نه

 

کلمات کلیدی :