ای آر پایانامه

 

مقاله نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی word دارای 8 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی word :

مقاله نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی word که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان 1388 در فیزیولوژی و فارماکولوژی از صفحه 371 تا 378 منتشر شده است.
نام: نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی
این مقاله دارای 8 صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله پروتئین S100B
مقاله یادگیری و حافظه
مقاله هیپو کامپ, موش صحرایی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: پروتئین S100B، پروتئینی است که از آستروسیت ها آزاد می شود و در کنترل ارتباط نوروگلیالی و احتمالا در حافظه و شکل پذیری سیناپسی نقش دارد. مطالعه ارتباط عملکردی دو سلول آستروسیت و نورون از اهمیت خاصی برخوردار است. در مطالعه حاضر اثر تزریق این پروتئین به درون هیپوکامپ بر روی یادگیری در موش های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.
روش ها: در این تحقیق از 40 موش صحرایی نر استفاده شد. حیوانات پس از جراحی و کانول گذاری دو طرفه در ناحیه CA1 هیپوکامپ و نیز 7 روز ریکاوری، تحت یادگیری احترازی غیرفعال قرار گرفتند (05 میلی آمپر، 100 هرتز، 5 ثانیه). بلافاصله پس از آموزش، 05 میکرولیتر پروتئین S100B، به صورت دو طرفه، در دوزهای مختلف (5 و 50 و 500 و 5000 نانوگرم) به گروه های آزمایشی و سالین به گروه کنترل تزریق شد . شاخص های یادگیری و حافظه شامل اولین تاخیر در پایین آمدن از سکو و کل زمان سپری شده بر روی سکو، 24 ساعت بعد سنجش شد.
یافته ها: تزریق 5 نانوگرم S100B، افزایش معنی داری را در شاخص اولین تاخیر در پایین آمدن از سکو (P<0.01) و نیز کل زمان سپری شده بر روی سکو (P<0.001) نشان داد و بطور شگفت آوری دوزهای 500 و 5000 نانوگرم این پروتئین، در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری را در هر دو شاخص فوق الذکر نشان دادند (P<0.001).
نتیجه گیری: نتایج ما نشان می دهد پروتئین آستروسیتی S100B، اثرات تعدیلی بر روی حافظه دارد، بطوریکه در دوز های نانوگرم حافظه را تسهیل، در حالیکه در دوزهای میکروگرم حافظه احترازی غیر فعال را تخریب می کند.

 

کلمات کلیدی :