ای آر پایانامه

 

مقاله نتایج یک تحقیق در رابطه با آسیب دیدگی کشتی‌گیران word دارای 31 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نتایج یک تحقیق در رابطه با آسیب دیدگی کشتی‌گیران word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نتایج یک تحقیق در رابطه با آسیب دیدگی کشتی‌گیران word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله نتایج یک تحقیق در رابطه با آسیب دیدگی کشتی‌گیران word :

نتایج یک تحقیق در رابطه با آسیب دیدگی کشتی‌گیران

نتیجه‌ی یک تحقیق نشان داد، مهم ترین علت بروز آسیب دیدگی در میان کشتی گیران به ترتیب 62 درصد خستگی مفرط، 60 درصد آسیب های قبلی، 58 درصد شرایط روحی نامناسب و 56 درصد تمرین و تکنیک غلط و حرکات ورزشی است.
به گزارش ایسنا، در این تحقیق که از سوی علی‌ اکبرنژاد گردآوری شده، آمده است: بررسی نتایج آسیب‌های ورزشی حاکی از آن است که در کل جراحت اندام با 100 درصد شیوع در مقام اول و پس از آن آسیب‌های زخم، ضرب دیدگی وکوفتگی، با 98 درصد شیوع درمقام دوم، آسیب‌های شکستگی 96 درصد سوم و آسیب های کشیدگی و پیچ خوردگی با 90 درصد شیوع درمقام چهارم قرار دارند.

هم‌چنین آسیب در رفتگی با 58 درصد، مینیسک 50 درصد، ترک خوردگی 48 درصد، پارگی عضلات با 26 درصد شیوع در رده‌های بعدی قرار دارند. ضمن این که آسیب دیسک با 20درصد پایین‌ترین درصد شیوع را به خود اختصاص داده است.

به علت درگیر شدن کلیه‌ی اندام‌ها در ورزش کشتی می توان گفت هیچ یک از اعضای بدن مصون از آسیب نخواهند بود و تنوع آسیب‌ها نیز زیاد است. به طوری که در آسیب‌های استخوانی، شکستگی گوش با 86 درصد، دندان با 65 درصد بیشترین و در ترک خوردگی نیز انگشتان دست و ترقوه با 10 درصد بیش‌ترین شیوع را به خود اختصاص داده‌اند.
در آسیب‌های پوستی در جراحت، گردن‌، گوش و انگشتان دست به ترتیب با 98 درصد، 90 درصد، 42 درصد؛ در زخم حفره‌ی دهان، ابرو و گوش با 72 درصد، 68 درصد، 58 درصد؛ در آسیب‌های عضلانی، ضربدیدگی و کوفتگی انگشتان دست گردن و کمر به ترتیب 76 درصد، 62 درصد، 48؛ در کشیدگی عضلانی گردن و ران 48 درصد و در پارگی عضلانی ران با 8 درصد بیش‌ترین شیوع را داشته‌اند.

در آسیب‌های مفصلی، درفتگی انگشتان دست با 36 درصد، آرنج 22 درصد ودر پیچ خوردگی نیز انگشتان دست و مچ پا با 68 درصد و 56 درصد؛ در زمینه زانو هم میزان 10 درصد افراد صرفا پیچ خوردگی داشته و50 درصد افراد دچار آسیب مینیسک شده‌اند که طبعاً همراه با پیچ خوردگی بوده است و در کل می‌توان مقدار آن را 60 درصد قلمداد کرد.
به طورکلی می توان گفت در اندام فوقانی، انگشتان دست بیشترین سهم در آسیب‌های را داشته که علت آن را می‌توان درگیری مستقیم انگشتان برای اجرای کلیه‌ی فنون دانست.
در سر و صورت، گوش بیش‌ترین آسیب را داشته و دیگر عضوها نیز از درصد قابل توجهی برخوردار بوده اند که با تحقیقات دیگر نیز مطابقت دارد. دلیل آنها می تواند برخورد اعضای سر وصورت هنگام اجرای فنونی مثل زیرگیری، مقاومت در مقابل قوس های حریف وغیره باشد.

از نظر فیزیکی قرارگرفتن در قسمت جلوی بدن هنگام گاردگیری و مقابله با حریف است.
در تنه و ستون فقرات گردن و بعد از آن پشت و کمر بیشترین مقدار آسیب دیدگی را داشته که شاید علت آن فشاری باشد که در زمان اجرای فنون مختلف، به خصوص بلند شدند در مواقعی که خم حریف را به صورت شکسته یا زانو زده گرفته و در خیمه حریف گیر کرده باشد.

در اندام تحتانی زانو و پس از آن ران شایع‌ترین عضوهای آسیب دیده می باشد که می تواند علت آن محدود نبودن حرکت مفصل زانو و پیچ خوردن آن هنگام دفاع در مقابل زیرگیری های حریف و یا هنگام چرخش در زمان زیرگیری از حریف مقابل و یا در برخورد مستقیم آن با زمین می تواند باشد.
درزمینه علل بروز آسیب‌ها نیز باید گفت که 84 درصد آسیب‌ها در شرایط تمرین مرتب ومنظم رخ داده است که با نتیجه “احمد زاکانی” 33 درصد و 83 درصد هم‌خوانی داشته و می توان گفت در این سطح از ورزش باید به نقش دیگر عوامل در بروز آسیب‌ها توجه داشت.

در مورد میزان کاهش وزن تنها 32 د رصد از افراد در زمان بروز آسیب‌ها در حال کم کردن وزن و رژیم بوده‌اند.
آمادگی روانی و شرایط روحی مناسب را می توان یکی ازعوامل دانست که در بروز آسیب سهیم است، چرا که 58 درصد از افراد در شرایط روحی نامناسب آسیب دیده‌اند.
عدم حضور مربی نیز نمی تواند به عنوان یک عامل موثر قلمداد شود، چرا که 92 درصد آسیب‌ها در حضور مربی و تنها 8 درصد آسیب‌ها در غیاب مربی واقع شده‌اند.
در این‌باره باید متذکر شد که مربی در اکثر جلسات تمرین حضور دارد و کمتر روزی وجود دارد که مربی در محیط ورزش حضور نداشته باشد.

نتایج حاصله نشان می‌دهد: 62 درصد از آسیب‌ها در شرایط بروز خستگی مفرط واقع شده و 38 درصد آن به بروز خستگی مفرط ارتباطی نداشته‌اند. در نتیجه می توان این عامل را یک عامل موثر دانست و توجه و مراقبت مربیان و ورزشکاران را به این نکته سوق داد که حتی‌الامکان از ادامه‌ی تمرین در شرایط بروزخستگی مفرط احتراز ورزند.
در مورد عامل گرم کردن و برخورداری از امکانات و وسایل وتجهیزات نتایج موید آن است که 90 درصد در شرایط بروزآسیب بدن خود را گرم کرده و 80 درصد از افراد از وسایل و امکانات استاندارد استفاده کرده بودند و در نتیجه این دو عامل را نمی توان عوامل مهمی دراین سطح ورزش در بروز آسیب دانست.

تمرین و تکنیک غلط و انجام حرکات غیر ورزشی را می توان یکی از عوامل موثر در بروزآسیب‌ها دانست. به طوری که 56 درصد آسیب‌ها درنتجیه تمرین و تکنیک غلط یا حرکات غیر ورزشی رخ داده است. هم‌چنین اکثر آسیب‌ها با 74 درصد در شرایط تمرین رخ داده است که این نتیجه با نتایح “احمدزاکانی” مطابقت دارد. در ضمن مراقبت و ارایه راهکارها برای احتراز و کاهش آسیب‌ها در زمان تمرین باید بیشتر باشد.

نهایتا آسیب‌های قبلی را در بروز آسیب‌های ورزشی جدید نباید نادیده گرفت، چرا که 60 درصد آسیب‌ها به دنبال آسیب‌های قبلی به وقوع پیوسته‌اند.
در نهایت می توان عوامل موثر بروز آسیب در این تحقیق را به ترتیب خستگی مفرط با 62 درصد آسیب‌های قبلی 60 درصد و شرایط روحی نامناسب 58 درصد و تمرین و تکنیک غلط و حرکات غیر ورزشی را 56 درصد بیان کرد.

پیشنهادات با توجه به یافته های تحقیق
1- به منظور آماده کردن کامل کشتی گیران در سطح ملی حضور یک مربی کشتی، همچنین روانشناس و پزشک متخصص ضروری است.
2- مربیان کشتی در رشته تخصصی خود لازم است. شایع‌ترین نوع صدمات در اعضای مختلف بدن را شناخته و ضمن جلب توجه و آگاهی کشتی گیران در جهت کاهش و احتراز از آن برنامه مناسبی را برای پیش‌گیری از بروز صدمات اتخاذ کند.

3- به منظور احتراز از اجرای تکنیک‌های غلط واجتناب از حرکات غیرورزشی پیشنهاد می‌شود که مربیان، ورزشکاران را به حضور مستمر، مداوم در کلاس‌های آموزشی و کسب مهارت اجرا و آگاهی‌های فنی و اخلاقی لازم ترغیب کنند.

4- تشکیل کلاس‌های آموزشی به جهت آگاه کردن مربیان و ورزشکاران نسبت به درمان و باتوانی کامل بعد از آسیب ها و راهکارهای جلوگیری از تشدید آنها ضروری است.
5- جهت کاهش احتمال بروز آسیب‌ها پیشنهاد می‌شود که مربیان، ورزشکاران را از ادامه تمرین شدید یا برگزاری رقابت در شرایط روحی نامناسب و بروز خستگی مفرط بازداشته و حتی الامکان تمرین را با فعالیت‌های انفرادی برای آنان ادامه می دهند.
6- مربیان باید روش صحیح گرم کردن متناسب با رشته کشتی را به کشتی گیران بیاموزند و برای بالا بردن قدرت و انعطاف و سایر عوامل آمادگی جسمانی برنامه ها وحرکات خاصی را پیش بینی کنند.
7- به منظور کاهش آسیب‌ها استفاده از وسایل حفاظی مثل گوش بند و زانوبند و وسایل استاندارد مثل کفش و تشک الزامی است.
8- پیشنهاد می‌شود که جنبه‌های بهداشت فردی از جمله کوتاه بودن ناخن‌ها، رعایت اندازه ریش، استفاده از حوله و سایر موارد بهداشتی به وزرشکاران آموزش داده شود و در محل تمرین نیز وسایل و جعبه کمک های اولیه وجود داشته باشد.

پژوهش – ورزش
سیستم ایمنی کشتی گیران با تغییرات سریع وزنی ضعیف می شود.

کمیته پزشکی فیلا باید تأثیر تغییرات رده وزنی کشتی گیران بر ایمنی هومورال آن ها را مورد توجه قرار دهد.
به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، نتایج تحقیقات استادیار گروه تربیت بدنی دانشگاه ارومیه واستاد یار گروه ایمنی شناسی دانشگاه تربیت مدرس تهران با بررسی ” اثر تمرینات کشتی در پیش از فصل مسابقه و فصل مسابقه روی ایمنی هومورال کشتی گیران جوان ” ، بیانگر آن است که ورزشکاران در طی دوره هایی که پاسخ های ایمنی پس از ورزش ِ شدید مهار می شود، نسبت به ابتلا به عفونت و بیماری حساس تر می شوند.

گفتنی است، دراین ارتباط ، سیستم ایمنی هومورال به عنوان اولین خطر دفاعی مهم بدن با توجه به ویژگی تمرینات کشتی، نوع رقابت و خصوصیات بدنی و فیزیولوژیک کشتی گیران ، جایگاه ویژه ای را از لحاظ تندرستی و دوام کشتی گیران در طول فصل پیش از مسابقه و فصل مسابقه دارد.

در این تحقیق 37 کشتی گیر سَبک ِ آزاد جوان و سالم ِ داوطلب با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی به دو گروه آزمایش 19 نفر و شاهد 18 نفر تقسیم شدند.
بر اساس این بررسی، گروه آزمایش در فصل پیش از مسابقه ( 3 ماه) و فصل مسابقه( 1 ماه) تمرینات معینی را انجام می دادند و گروه شاهد در برنامه تمرینات مورد نظر شرکت نمی کردند.

نتایج بررسی اثر تمرینات کشتی در پیش از فصل و فصل مسابقه بر روی شاخص های منتخب ایمنی هومورال کشتی گیران ، نشان داد که در وضعیت استراحت، دو گروه( آزمایش و شاهد) از نظر شاخص های منتخب ایمنی هومورال و متغیرهای تحت کنترل یکسان بوده اند، در فصل پیش از مسابقه ، غلظت های IgM , IgG, IgA سرم در دو گروه ، تغییر معنی داری نشان نداد.
همچنین در فصل مسابقه، گروه آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد ، غلظت IgG40 درصد و غلظت IgA30 درصد کاهش داشت که این تغییرات از نظر آماری معنی دار بودند. در دوره بازیافت، تغییر معناداری از نظر شاخص های منتخب ایمنی هومورال بین دو گروه مشاهده نشد.

نتایج این تحقیق نشان می دهد که سیستم ایمنی هومورال کشتی گیران جوان در فصل مسابقه ، تحت تأثیر شدت تمرینات ، با تغییرات موقتی مواجه می شود که با توجه به برگشت این تغییرات در دوره بازیافت ، اهمیت آنها کاملا مشخص نیست. از سوی دیگر، کاهش حجم پلاسما و تبادلات آنی خارج عروقی پروتئین های پلاسما می توانند از ساز و کارهای تاثیر گذار بر تغییرات میزان این ایمونوگلوبولین ها در سرم ورزشکاران در طول فصل مسابقه باشند.
پژوهشگران در خاتمه تاکید کرده اند: تحقیق در خصوص دستگاه ایمنی کشتی گیران ، بسیار اندک بوده و انجام تحقیقات بیشتری را در این زمینه ضروری می سازد.

آیا تفاوتی در میزان بروز شدت آسیب های زانو درکشتی گیران با سایر ورزشکاران وجود دارد؟
میزان بروز آسیب های زانو در کشتی گیران بالا است ( تقریبا مثل فوتبال ) ، اما شدت آن کمتر است، احتمالا به دلیل حرکات پیچشی و خم شدن بیش از حد زانوها ، آسیب منیسک ( خصوصا قسمت خارجی آن) در این ورزش از همه رشته های دیگر شایعتر است .

شایعتر ین محل آسیب در کشتی گیران کجاست و اصولا مکانیسم آسیب در ورزش کشتی شامل چه مواردی است؟
زانوها بیشترین احتمال آسیب را دارند. اگر چه صدمات شانه ، سر و گردن هم به طور معمول مشاهده می شوند . در کل تماس مستقیم با حریف یا تشک کشتی ، ضربات مستقیم به سر و صورت تحت فشار قرار گرفتن یا کشیده شدن گردن و شانه ، برخورد زانو در هنگام زیر گیری یا افتادن روی تشک ازجمله علل آسیب در ورزش کشتی می باشند.
منظور از زمان آسیب یا Injury time چیست؟

در جریان مسابقه به هر کشتی گیر صدمه دیده حداکثر 2 دقیقه وقت درمان داده می شود تا به رقابت بازگردد( و گرنه نتیجه به سود حریف اعلام خواهد شد، مگر اینکه آسیب در اثر مانور غیر قانونی حریف باشد).
این زمان حالات خونریزی دهنده را شامل نمی شود ( مثلا برایخونریزی از بینی ) ، ولی میزان وقتهایی که برای مقابله و درمان خونریزی گرفته خواهد شد بر عهده داری مسابقه است. اگر خونریزی بیش از 5 دقیقه طول بکشد. داور می تواند بازی را خاتمه یافته اعلام کند. پس تصمیم سریع و صحیح در مرود توانایی ادامه کشتی توسط کشتی گیر برعهده پزشک تیم است .
از سال 1992 به بعد تصویب شد که استفاده از داروهای بی خطر در طی این زمان مجاز باشد: البته گلوکز خوراکی و یا مواد استنشاقی برای آسمی ها هم از جمله استثناء ها هستند. داروهای غیر مجاز ، در این شرایط غیر مجازند و استفاده از هر گونه دارویی در جهت کاستن از شدت درد( مثلا بی حس کنده های موضعی ممنوع است.

در مورد نحوه برخورد با پارگی ها و یا بریدگی های در حین مسابقه شرح دهید.
پس ازپاک کردن خون ،برای جلوگیری از خونریزی بیشتر به روی ناحیه فشار وارد می کنند. سپس می توان روی زخم را با چسب های بیشتر به روی ناحیه فشار وارد می کنند سپس می توان روی زخم را با چسب های استریل پوشانید. کشتی گیر می تواند سریعا به مسابقه بازگردد. چون احتمال کنده شدن چسب های استریل پوشانید . کشتی گیری میتواند سریعا به مسابقه بازگردد . چون احتمال کنده شدن چسب و خونریزی مجدد وجود دارد ، بهتراست ، مقداری از زمان مجاز آسیب را ذخیره کند تا برای دفعات احتمال بعدی مورد استفاده قرار گیرد.

چگونه باید خونریزی از بینی را متوقف کرد؟
اگر خونریزی شدید و غیر قابل کنرتل باشد ، داور حق دارد بازی را متوقف کند برای مقابل با این معضل. کستی گیر را خوانده ( در هر وضعیتی که راحت تر است ) و از او میخواهند که با فین کردن خون و لخته های موجود را در دستمالی تخلیه کند. میتوان پس از این کار ، دستمال را روی پره های بینی فشار داد تا مواد باقیمانده تخلیه شود. حال با استفاده از پنبه و یا کتان یک تکه و کافی سوراخ بینی را مسدود یا به اصطلاح تامپون می کنند. در بعضی موارد تامپون را به پماد یا ماده ای روغنی هم آغشته می کنند. اما استفاده از مواد نقض کننده عروقی ممنوع است.

اصلاح گوش گل کلمی به چه معناست ؟ چگونه نمی توان از ایجاد آن جلوگیری کرد؟
ضربات و تروماهای مکرر به گوش سبب جدا شدن غضروف از بافت دور آن شده و در فاصله پدید آمده خون و سرم تجمع پیدا می کند. درصورت باقی ماندن این وضعیت ، هماتوم بوجود آمده ودر جریان خون غضروف اختلال ایجاد کرده و سبب غضروف سازی جدید در این ناحیه شده که خود سبب بد شکل شدن گوش می شود.
شاید مناسب ترین درمان ، تخلیه از راه ایجاد برشی کوچک باشد و پس از آن از مواد فشارنده ای استفاده می کنند تا این فضای بوجود آمده را مسدود نماید . استفاده از محافظهای سر در جلوگیری از ضربه های مکرر به گوش نقش موثری خواهند داشت .

 

کلمات کلیدی :