ای آر پایانامه

 

مقاله تعیین تراکم توسعه پایدار با رویکرد ظرفیت تحمل زیست محیطی در منطقه 9 شهرداری مشهد (با تأکید بر ظرفیت برد راه ها) word دارای 15 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین تراکم توسعه پایدار با رویکرد ظرفیت تحمل زیست محیطی در منطقه 9 شهرداری مشهد (با تأکید بر ظرفیت برد راه ها) word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین تراکم توسعه پایدار با رویکرد ظرفیت تحمل زیست محیطی در منطقه 9 شهرداری مشهد (با تأکید بر ظرفیت برد راه ها) word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله تعیین تراکم توسعه پایدار با رویکرد ظرفیت تحمل زیست محیطی در منطقه 9 شهرداری مشهد (با تأکید بر ظرفیت برد راه ها) word :

سال انتشار: 1393
محل انتشار: اولین همایش ملی در جستجوی شهر فردا و اکاوی مفاهیم و مصادیق در شهر اسلامی – ایرانی
تعداد صفحات: 15
نویسنده(ها):
محمدرحیم رهنما – دانشیار گروه جغرافیا دانشگاه فردوسی مشهد
شهرزاد قلی زاده سرابی – کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده:
رویکرد ظرفیت تحمل زیست محیطی یکی از مؤثرترین و کارآمدترین رویکردها در تعیین تراکم توسعه و در عین حال یکی از مفاهیم فراموش شده طرح های توسعه شهری در بسیاری از شهرهای ایران از جمله کلانشهر مشهد و مناطق آن می باشد. لذا هدف این مقاله تعیین تراکم بهینه توسعه (ضریب سطح زیربنا) با رویکرد ظرفیت تحمل زیست محیطی و با تأکید بر ظرفیت برد راه ها در منطقه 9 شهرداری مشهد در راستای سلامت و کارایی محیط شهری در فرآیند برنامه ریزی و مدیریت پایدار کلانشهر مشهد می باشد. در این مطالعه مفهوم ظرفیت تحمل با تأکید بر ارتباط بین مصرف و تولید آلودگی شکل می گیرد. به منظور تعیین ضریب سطح زیربنا بر حسب توان جمعیت پذیری منطقه و ظرفیت برد راه های شهری، در ابتدا بار عملکردی راه ها منطبق بر ظرفیت عملی آنها در سطح سرویس معین محاسبه شده و سپس بر مبنای استانداردهای زیست محیطی و آستانه های مجاز آلودگی (برحسب غلظت آلاینده ((NO(x )توان جمعیت پذیری منطقه تعدیل و تراکم مطلوب توسعه تعیین شده است. اطلاعات و داده های اولیه مورد نیاز این مطالعه از دو روش اسنادی و میدانی بدست آمده و پس از طبقه بندی و تلخیص، در سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و با استفاده از مدل نشر آلایندگی و مجموع روابط ریاضی محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. مطابق با نتایج بدست آمده حداکثر توان جمعیت پذیری منطقه برابر با 300869 نفر با متوسط ضریب زیربنای 216/5 درصد و با حداکثر تراکم جمعیت، تراکم ناخالص و تراکم خالص مسکونی به ترتیب 92، 181 و 274 نفر درهکتار تعیین شده است. نتایج نشان داد که جمعیت و تراکم توسعه بر ظرفیت تحمل منطقه بر اساس ظرفیت برد راه ها منطبق بوده و در حد آستانه های مجاز قرار دارد.

 

کلمات کلیدی :